"Bu kitapta konuşanlar, konuşamayanların, konuşmak istemeyenlerin sıradan birer temsilcisidir."
"Kitabımın hazırlığı sırasında birçok Ermeni'nin kapısını çaldım. Bu insanların hiçbiri önceden beni tanımıyordu. İlk kez bir Türk, onların özgeçmişlerini soruyor, üstü örtülen, unutturulan 'hatıra'larını canlandırmak istiyordu. Bu insanlar bana güvenerek hem kapılarını hem de yüreklerini, düşüncelerini, belleklerini açtılar; kendilerinin ya da ailelerinin yaşam öykülerini anlattılar.
Karşıma çıkan Ermeniler'in ifade edemedikleri, ifade etmek istemedikleri acılarla yaşadıklarını gördüm. Her Ermeni'nin, acılar denizinden bir damla, yangın yerinde açan bir çiçek, dağlanmış bir yürek olduğunu konuşa konuşa anladım.
Bu kitap, yüz yıllardır birlikte yaşadığımız Ermeniler'i tarihleri, kültürleri, ulusal kimlikleriyle daha yakından tanımaya; içlerinde taşıdıkları acıları daha derinden duyup anlamaya; geçmişimiz üzerinde sağlıklı, önyargısız düşünmeye; aramızda içten, sıcak, dostça ilişkilerin gelişmesine ve barış kültürünün filizlenmesine yol açabilirse kendimi mutlu sayacağım."
Kemal Yalçın
