Kurt saldırıya karar verince ne sürüyü düşünür ne de çobanı!
Bu coğrafya sır ölümlerinin üzerine toprak bile atamadığı nice isimsiz yiğide mezar oldu! Giden can kendi ocağında yürek yaktı, siyaseten kullanışlı değillerse adı bir dakikalık haber bülteninde dahi anılmadı. Suikastçıların ve sıkılan kurşunların parasını ödeyenleri herkes bilmesine rağmen siyaset sustu, devletçi millet evlatları doğru bildiği yolda ilerlemeye devam etti. Onlardan sadece bir tanesi olan Ateş Dağlı cesedinin devletler ve milletler için ne denli kullanışlı olacağını biliyordu, bu nedenle yeniden dokunulmaz bir alanda düğmeye basmak için yola çıktı. Ayazoğlu gibi isimler bir cephe için hedefse, Kurul için kullanışlı bir kurban olmalı mıydı? Bu lanet olası hedef-kurban ilişkisi tersten işliyorsa, stratejik olarak tekrar oyuna dönmeli miydi?
Ateş Dağlı, mafyanın son kızına verdiği zararı telafi etmeye mi, yoksa yeni hatalara adını yazıp ocaklara ateş düşürmeye mi geliyordu?
“Fikrine herkes gülüyorsa ya çuvallamaya yakınsındır ya da tarih yazmaya”
