Bireysel psikoterapi (söyleşerek iyileşme) süreci, bireyin “kendi” olurken “ben”i ödüllendirmesi “ben”i yaşarken tutum, duygu ve davranış olarak “kendi”ni zenginleştirmesidir. Çok yalın görünen bu amaç-tanımın mesleksel bir başarı olarak yaşama sıçraması, psikoterapistin beceri eğitimi diye adlandırılabilecek çetin süreci kabullenmesi ile başlar. Söz konusu sürecin bu alanda bilinen adı süpervizyondur. Süpervizyon aynı zamanda deneyimli bir psikoterapistin öğretirken öğrenmeyi ötelememesini gerekli kılan farklı nitelikte özellikli bir sürece karşılık gelir. Dolayısı ile hastası ile psikoterapist arasındaki ve psikoterapist ile onu denetleyen kıdemli meslektaşı arasındaki etkileşim eş zamanlı seyreden ancak nitelik olarak ayrı düşünülmesi gereken süreçlerdir. Ancak kuşku götürmeyen saptama, eğitim alan psikoterapistin tıpkı hastası gibi “ben”i ödüllendirirken “kendi”sini zenginleştirmesidir.
